روزی پای صحبت‌های پزشکی ایرانی نشستم که سال‌ها در سوریه کار کرده بود. لابه‌لای حرف‌هایش به موضوع جالبی اشاره کرد:«سوریه همیشه یکی از امن‌ترین کشورهای عرب بود، اما از چند سال قبل حس می‌کردی که انگار خیلی نامرئی اما مدام، به اختلافات قومی و مذهبی و حتی شهری و طایفه‌ای در این کشور دامن زده می‌شود…
اخبار و شایعاتی پخش می‌شد که خیلی راحت باعث اختلاف مذاهب یا قومیت‌ها یا حتی ساکنان شهرهای مختلف و طرفداران تیم‌های مختلف می‌شد.
مثلاً یک روز شایع شد پزشکی کردتبار مردم قبایل عرب را مسموم کرده و یک‌بار شایع شد راننده‌ای از شهر حمص پانزده مسافر اهل حلب را به داخل دره فرستاده و خودش از اتوبوس بیرون پریده و …
وقتی جنگ داخلی به راه افتاد ناگهان همه این اختلاف‌ها و کینه‌ها و نفرت‌ها سرباز کرد و تسویه حساب‌ها همسایه به همسایه و شهر به شهر و دین به دین و مذهب به مذهب و قوم به قوم شروع شد…»
این حکایت آشنا نیست؟
دقت کرده‌اید در چند وقت اخیر چقدر از این ماجراهای در ایران داشته‌ایم؟
دقت کرده‌اید چه حجمی از این اخبار غیر رسمی و بعد قضاوت‌های احساساتی و حجم عظیمی از واکنش‌های افراطی را در سطح جامعه و شبکه‌های اجتماعی دیده‌ایم؟
چرا اصلا صفحه بچه پولدارهای تهران راه افتاد؟
چرا ماجرای فیتیلیه‌ای‌ها به بحران ملی بدل شد؟
چرا تتلو و تتلی‌ها و یغما و یغماییان و چرخنده و سحر قریشی و … این همه ماجرا شد؟
چرا ماجرای بخیه زخم چند سانتی‌متری پسر بچه چهار ساله در حالی به یک بحران ملی بدل شد اما در همین تهران خودمان سر کودکی را گوش تا گوش بریدند و کسی کمپین دلواپسی به راه نیانداخت و کودکی که در زباله دان بود…
یک روز گفتند می‌خواهند سر ملوان را ببرند تا گیلان در لیگ نباشد، یک روز مقایسه طرح توسعه‌ای یک منطقه را دربرابر فقر یک منطقه دیگر قرار دادند، یک روز ریزگرد و یک روز زابل، ساختمان پلاسکو، ریزش ساختمان در آبادان، قصه همچنان ادامه داشته و دارد…
حال سلام فرمانده؟
اصلاً نمی‌خواهم به این احتمال فکر کنم، اما می‌ترسم از روزی که منافع آنانی که جهان را روی سرانگشت‌های‌شان می‌چرخانند، این باشد که جنگ داخلی در ایران راه بیافتد…
فکر می‌کنید اتفاقی که در صربستان و کرواسی و بوسنی با مردمانی با فرهنگی نسبتاً بالا افتاد، دوباره ممکن نیست؟
حس می‌کنم که «ایران» در حال تجزیه به هفتاد و دو ملت و قوم و هفتصد نوع اندیشه و هفت‌هزار نوع تفکر است.
هر کسی را که نگاه می‌کنی حس می‌کنی از دیگران نفرتی عظیم و خشمی انبار شده دارد که تنها جرقه‌ای می‌خواهد تا منفجر شود.
فقط فرض کنید کسانی باشند که مامور ایجاد چنین وضعیتی باشند. حالا این افراد نمی‌توانند به روسای خود پیام دهند که:«ایرانی‌ها را می‌شود با تحریک احساسات‌شان و با شانتاژهای خبری به جان هم انداخت … »؟
متاسفم اما حس بدم را جور دیگری نمی‌توانستم انتقال دهم. من از گسترش این حجم نفرت و کینه و خشم علیه همدیگر می‌ترسم…
یادم هست که همین بیست سی‌سال قبل مردم کوچه و خیابان واقعاً مهربان بودند و آرام، رئوف و همراه و همدل…
همان طور که سوری‌ها و عراقی‌هایی که حالا راحت به روی هم اسلحه می‌کشند زمانی در میان کشورهای عرب به مهربانی و مهمان دوستی و آرامش شهره بودند …
حالا به شما كه تحصيلكردهای اين مملكت هستيد هشدار مي‌دهم كه هرمطلب ضد قوميتي ضدنژادي اختلاف‌افكن مذهبي را کپی پست نكنيد بياييد تصميم بگيريم در چهاچوب نقشه گربه مانند ایران باهم بخنديم بجای اینكه برهم بخنديم.
خبرهائی از آن آگاهی کامل نداریم پخش نکنیم و آب در آسیاب دشمن نریزیم.
دوستان لر … آذری … کورد… بلوچ… عرب… ترکمن… مازنی … گیلکی … بندری… و همه اقوام لطفاً خواهشاً به اینجور بحث‌ها و صحبت‌های بی‌پایه واساس توجه نکنید تمام اقوام ایرانی برای حفظ تمامیت ارضی کشور تلاش کردن کشته دادند، خون دادند، کدوام یک از شما دوست دارین یکی ازاین اقوام از ایران جدا بشود ما همه ایرانی هستیم در کنارهم ملت ایران را ساختیم لطفا پست‌های ضد قومیتی رو انتشار ندید
من ایران را با تمام اقوام دوست دارم
خاک پای همه اقوام ایران و ایرانی
زنده باد ایران پاینده باد ایران و ایرانی
